Wszystkie sieciowe standardy przesyłania sygnałów audio i wideo, czy jest to Dante, AES67, czy SDVoE, AVB, wymagają dobrej jakości okablowania oraz optymalnie skonfigurowanego przełącznika. Switch w takiej instalacji to prawdziwe serce całego układu przenoszącego dane. Jeżeli projektant nie zadba o odpowiednią przepustowość, a programista niewłaściwie skonfiguruje przełącznik, to zaraz po uruchomieniu całości sieć „dostanie zawału”.
Zwykle integrację systemu audiowizualnego realizuje się w oparciu o projekt zawierający schematy połączeń, lokalizację urządzeń w pomieszczeniach oraz precyzyjne miejsca montażu monitorów, projektorów i wszystkich towarzyszącym im akcesoriów. Co oczywiste, im dokładniejsza jest dokumentacja, tym łatwiej wykonać montaż i tym krócej trwa późniejsza wizyta serwisowa. Rzadko jednak elementem dokumentacji jest dokładny schemat topologii sieci LAN. A jest on niezbędny, zwłaszcza gdy praktycznie wszystkie sygnały AV przesyłane są klasyczną skrętką Cat.6/6a. Co istotne, takiego projektu nie trzeba tworzyć od podstaw – wystarczy skorzystać z gotowych wzorów, na przykład dostępnych na stronach www SDVoE Alliance.
Po połączeniu w przeglądarce IP przełącznika użytkownik ma do wyboru interfejs klasyczny lub AV.
Prawidłowo przygotowany schemat pomoże uniknąć błędów w adresacji IP hostów, uprości proces doboru właściwego przełącznika oraz znacząco ułatwi pracę serwisantowi. Warto wręcz traktować schemat topologii sieci jako narzędzie chroniące integratora AV przed postronnymi ludźmi, którzy, myśląc, że wiedzą co robią, ingerują niepotrzebnie w działającą instalację audiowizualną, generując nieudokumentowane zmiany. Wykorzystując schemat topologii, każdy serwisant, nawet taki, który nie był jeszcze zaznajomiony z budową instalacji, może błyskawicznie przywrócić ją do stanu początkowego.
Po zalogowaniu prezentowany jest stan przełącznika – tutaj porty przed konfiguracją.
Wspomniana wyżej organizacja SDVoE Alliance, której członkiem założycielem jest NETGEAR, oferuje bezpłatne szkolenia online, a pierwszy, podstawowy to zaledwie 8 dziesięciominutowych lekcji zakończonych testem dającym certyfikat. Warto skorzystać z tej okazji i poszerzyć swoją wiedzę.
Po lewej stronie interfejsu znajduje się menu, w którym znaleźć można, między innymi, zakładkę z predefiniowanymi profilami sieciowymi.
Po stworzeniu przez projektanta uzbrojonego w wiedze i certyfikat od SDVoE, można przystąpić do konfiguracji przełącznika. Jako przykład użyty zostanie NETGEAR M4250-10G2XF-POE++, dysponujący 10 portami RJ-45, dwoma SPF oraz budżetem 90W na każdy z 8 portów PoE++. NETGEAR fabrycznie oferuje dwa porty, do których możliwe jest podłączenie laptopa w celu skonfigurowania wszystkich niezbędnych ustawień. Są to OOB (out of bound port lub port serwisowy, czyli taki, którego konfiguracja jest niezależna od ustawień pozostałej części urządzenia) i Ethernet. Pierwszy z nich służy do lokalnego, fizycznego dostępu, lecz dzięki temu zawsze mamy możliwość zalogowania się na urządzenie. Ekran jaki pokazuje się przy pierwszym logowaniu daje możliwość wybrania interfejsu – klasyczny lub AV. Pierwsze logowanie do interfejsu AV wymaga jedynie wpisanie nazwy użytkownika, bez hasła. Przełącznik następnie zażąda podania nowego, co najmniej 8-znakowego hasła, by w końcu zaprezentować defaultowy interfejs graficzny. Z prawej strony znajduje się menu, z którego najciekawszą pozycją jest „Network Profiles”, czyli profile sieciowe wstępnie skonfigurowane przez inżynierów NETGEAR. Od tego momentu konfiguracja przełącznika do stanu pełnej gotowości do pracy zajmie około 30 sekund, może nieco dłużej, jeśli jest to pierwszy kontakt z urządzeniem. Z przygotowanego wcześniej schematu topologii sieci wynika, że potrzebne są cztery porty sterujące, cztery porty dla sygnałów wideo, do których podłączone będą nadajniki i odbiorniki AMX SVSI oraz dwa porty Dante audio, które z kolei obsługiwać będą nadajnik Audinate i przekażą sygnał do procesora DSP.
Konfiguracja profilu Data wymaga jedynie nadania odpowiedniej nazwy, wskazania numeru VLAN i zaznaczenia odpowiedniego koloru, najlepiej takiego jak w schemacie systemu AV.
Porty sterujące wykorzystują profil „Data” – wystarczy więc odnaleźć ten profil na liście i klikając w ikonkę zębatki. W nowym oknie wystarczy wpisać nazwę profilu – na przykład „sterowanie”, dodać numer VLAN oraz wybrać kolor portów, najlepiej korespondujący z kolorem, jakim oznaczone są połączenia systemu sterowania w projekcie systemu AV. I gotowe – cztery pierwsze porty są przygotowane do dwukierunkowego przesyłania sygnałów sterujących oraz, oczywiście, udostępniania Internetu do podłączonych urządzeń. Nadajniki i odbiorniki wideo podłączone będą do portów o numerach od 5 do 8. Tym razem należy wyszukać profil odpowiadający używanym urządzeniom. Dla przykładu – AMX NMX-ENC-N2412A oferuje nie tylko obsługę obrazu w rozdzielczości 4K 4:4:4, ale też dźwięk AES67, więc najlepszym profilem będzie „Video with AES67 audio”. Po raz kolejny uruchamiamy stoper i po kolejnych 30 sekundach porty 5 do 8 przygotowane są do obsługi nadajników i odbiorników AMX SVSI. Dwa ostatnie porty przeznaczone zostały pod Dante, więc po przypisaniu do nich profilu „Dante”, nazwaniu go „Dante primary”, dodaniu numeru VLAN 30 i wybraniu koloru czerwonego można przystąpić do podłączania wszystkich urządzeń do przełącznika.
Przygotowanie portów dla urządzeń AMX SVSI jest również niezwykle łatwe. Wystarczy wybrać odpowiedni profil, nadać mu nazwę i rozróżnialny kolor oraz, oczywiście, określić nr VLAN.
Jeżeli potrzebne są zmiany w konfiguracji portów, wystarczy kliknąć w trzy kropki obok profilu. Czasem może się zdarzyć, że wśród predefiniowanych profilów brakuje akurat takiego, który jest potrzebny w konkretnej instalacji. Wówczas wystarczy zdefiniować własny, używając do tego celu przycisku „Create AV Templates”, by stworzyć customowy profil.
NETGEAR gotowy do pracy, wszystkie porty RJ-45 skonfigurowane
A co w sytuacji, gdy porty nawet największego przełącznika NETGEAR M4250 wyczerpią się, a do podłączenia będzie jeszcze kilka hostów? W tym celu NETGEAR wyposażył przełączniki M4250 w światłowodowe porty SFP o przepustowości 1 GB lub 10 GB, zależnie od modelu. Stworzenie uplinku do kolejnego przełącznika zajmie… 30 sekund. Wystarczy bowiem odnaleźć w menu po lewej stronie pozycję „Link Aggregation”, a następnie nazwać grupę i wybrać jej ID. NETGEAR zapewnił wszystko, co kryje się „pod spodem” agregacji połączeń, włącznie z trunkowaniem portów, dzięki czemu wszystko, co pojawi się na skonfigurowanych przed chwilą portach będzie dwukierunkowo przesyłane pomiędzy połączonymi światłowodami przełącznikami. Naturalnie wszystko powyższe można skonfigurować w klasyczny sposób, wykorzystując klasyczny terminal. Oferowany przez NETGEAR interfejs AV jest jednak zdecydowanie wygodniejszy i szybszy.
Zdefiniowanie LAG (link aggregation group) jest równie szybkie. Użytkownik wykona konfigurację w 30 sekund.
Na koniec kilka definicji haseł użytych w tekście:
Host – to dowolne urządzenie podłączone do portu przełącznika i zdolne do komunikacji z innymi urządzeniami również do niego podłączonymi.
VLAN – wirtualna sieć lokalna. Dzięki utrzymywaniu urządzeń tego samego typu w osobnych VLAN-ach (np. urządzenia sterujące w VLAN10, Wideo w VLAN20 i Audio w VLAN30 możliwe jest szybkie i łatwe konfigurowanie parametrów pracy wszystkich portów jednocześnie. Naturalnie przekazywanie informacji pomiędzy VLAN-ami, czyli routowanie sygnałów jest możliwe i realizowane przez przełącznik NETGEAR w warstwie trzeciej.
Link Aggregation (LAG) – agregacja linków, w skrócie łączenie dwóch lub więcej portów fizycznych w jedno większe, „wirtualne” połączenie dające większą przepustowość.
Trunk – połączenie, które pozwala na przenoszenie całego ruchu VLAN-owego za pomocą jednego łącza. Użycie połączeń typu trunk umożliwia stworzenie wirtualnej, rozproszonej matrycy złożonej z kilku przełączników, nawet jeśli znajdują się one w innych pomieszczeniach lub nawet na kilku piętrach. Dla NETGEAR M4250 oznacza to, że wystarczy na każdym przełączniku przypisać porty tego samego typu do tego samego VLAN-u, by móc przesyłać, na przykład, obraz ze źródła w jednej sali do odbiornika przy monitorze w innej sali.
tekst i zdjęcia: Andrzej Pawluś, AVIntegracje
